mijn kleine schetsboekje
Ik heb altijd een klein schetsboek en een inktpenseel in mijn handtas. In de bus, trein, tram, metro of op de veerboot, als ik ergens moet wachten of als ik in een bar of op een terras zit, pak ik mijn schetsboek en begin te tekenen wat ik zie.
Iedereen die mijn verhalen op instagram volgt, heeft al gezien dat ik graag mensen teken. Ik vind het leuk om iemand heel snel vast te leggen en in een paar lijnen weer te geven op papier. De mensen die ik teken weten niet dat ik ze observeer en weergeef. Ze zitten dus niet stil te poseren. Het zijn vluchtige ontmoetingen. Ik moet heel goed kijken als ik ze wil tekenen. Dat is precies wat ik zo leuk vind. Daarin ligt voor mij de uitdaging. Aan de ene kant gaat de tijd van wachten sneller voorbij, maar het is ook een training voor mijn tekenogen. Waarnemen is iets wat je moet oefenen. Om goed weer te geven wat je ziet, moet je eerst leren observeren.
Als ik heel eerlijk ben, is het schetsen in schetsboeken met een onuitwisbaar medium zoals een inktpenseel voor mij ook een uitdaging om mijn perfectionisme gedeeltelijk los te laten. Er waren momenten dat ik een pagina uitscheurde als iets in mijn ogen niet geslaagd was. Wel, loslaten en gewoon doorgaan naar de volgende pagina is iets wat ik moet overwinnen.
Ik vind de eerste schets in een nieuw schetsboek nog steeds heel spannend. Goed begonnen is half gewonnen of zoiets. Als ik niet tevreden ben met die eerste lijnen, blijft het een beetje wringen. Ik weet dat het een beetje worstelen wordt. Mezelf dwingen om zo geconcentreerd te observeren is ook een oefening in het terugnemen van de controle over mezelf. Door mijn burn-out vind ik het vaak moeilijk om mijn concentratie ergens bij te houden. Het lukt me bijvoorbeeld al heel lang niet om een boek uit te lezen. Mijn burn-out coach vertelde me dat goed en langdurig kunnen focussen een spier is die je moet trainen. De opperste concentratie die ik nodig heb voor mijn perceptueel tekenen zorgt ervoor dat ik in het moment leef. Er gaan niet zoals gewoonlijk talloze gedachten tegelijk door mijn hoofd, maar ik ben er echt in het nu.
Hoewel het niet mijn hoofddoel is, hebben mijn tekeningen vaak iets karikaturaals. Dit komt waarschijnlijk door mijn persoonlijke waarneming. Aan wat me opvalt in die paar seconden of minuten tijdens mijn observatie en het feit dat ik iets wil weergeven met zo weinig mogelijk lijnen.
Eén ding is zeker. Mijn schetsboekje pakken en in opperste concentratie gaan, is goed voor zowel mijn gezondheid als mijn artistieke tekenvaardigheden.
De schetsboeken en penseelstiften die ik gebruik, koop ik bij Muji
