mijn kleurenpalet
Toen mij als 3-jarige kleuter werd gevraagd wat mijn lievelingskleur was, antwoordde ik zwart. Destijds werd dat beschouwd als een ongebruikelijk antwoord voor een jong kind. Tegenwoordig hou ik nog steeds van zwart en wit. Om eerlijk te zijn was ik nooit echt een pastelkleurig persoon. Als ik kleur gebruik, en dan bedoel ik zowel in mijn kunst, mijn interieur als mijn uiterlijk, dan is het eerder een felle of pure kleur. Ik hou zelfs af en toe van fluorescerend. Meestal kies ik voor een kleurdetail of kleuraccent in combinatie met zwart en/of wit. Een meubelstuk, rode lippen, kleurrijke oorbellen, een rood detail in een van mijn tatoeages... noem maar op. Dat is wie ik ben. Puur zonder poespas. Wat je ziet is wat je krijgt. Ik draai er niet omheen. Het is dus logisch dat wie ik ben zich ook laat zien in mijn kunst, in mijn keuze voor techniek en kleur, in de directheid waar ik van hou.
In de derde foto stel ik je ook voor aan mijn familie. Mijn ouders, mijn petekind, mijn beste vriend/mijn steun en toeverlaat/mijn man.
